O Dominikankach
Zgromadzenie Sióstr św. Dominika zostało założone przez sługę Bożą Matkę Kolumbę Białecką w 1861 roku w Tarnobrzegu-Wielowsi, parafii usytuowanej obecnie na terenie Diecezji Sandomierskiej.
Można jednak śmiało powiedzieć, iż historia Zgromadzenia zapoczątkowana została znacznie wcześniej. Siostry jako swój cel przyjmują: „głoszenie prawdy Ewangelii najbardziej potrzebującym” (Konstytucje Zgromadzenia, p. 4).
Cel ten Zgromadzenie realizuje zarówno w krajach katolickich, jak i na misjach. Siostry podejmują dzieła służące bezpośrednio ewangelizacji, zwłaszcza
- katechizację dzieci i młodzieży oraz
- inne prace służące podnoszeniu oświaty i kultury środowisk, a także
- niosą pomoc chorym i cierpiącym.
W duchowości dominikańskiej podkreśla się, iż apostolstwo winno wypływać z kontemplacji Bożej Prawdy.
Aby sprostać temu wzniosłemu zadaniu siostry troszczą się o osobistą zażyłość z Bogiem. Pomocne w kształtowaniu tej szczególnej więzi z Bogiem jest:
- uroczyste, wspólnotowe sprawowanie Liturgii, zarówno codziennej Mszy św., jak też Liturgii Godzin,
- zgłębianie Słowa Bożego,
- troska o kult Eucharystii,
- rozważanie tajemnic zbawienia w modlitwie różańcowej oraz
- szczególna cześć oddawana Matce Bożej.
Główną Patronką całego Zakonu Dominikańskiego, a więc i Zgromadzenia Sióstr św. Dominika jest Matka Boża.
Jak każdy zakon, tak i nasz oddaje cześć św. Józefowi. Patronami Zgromadzenia są także św. Dominik i św. Katarzyna ze Sieny.